Community of Practice t.b.v. thuiszitters
18/07/17 10:31
Voor ACT! schreef ik de volgende tekst:
——————
Afgekort met CoP is een Community of Practice eerst en vooral een community. Een community is een groep mensen die zich richten op een gezamenlijke passie of een dito probleem. Het woord 'practice' duidt aan dat het gaat om praktische problemen aan te pakken. De samenstelling van een CoP bestond aanvankelijk uit professionals van alle lagen binnen een organisatie. We zien steeds vaker dat professionals van verschillende organisaties samen gaan werken (ketenvorming). En de nieuwste trend is dat ook cliënten worden betrokken bij het oplossen van problemen of het nastreven van de gemeenschappelijke ambitie.
Waarom is een CoP nou interessant voor de problematiek van thuiszitters? Ten eerste zijn er heel veel praktische thuiszitproblemen te voorkomen of op te lossen. Dus dit 'past'. Ten tweede is de ketenvorming in Passend Onderwijsland zich sterk aan het ontwikkelen. Dus dit is ook 'passend'. Maar nu komt de clou: Als ouders met hun kinderen de 'cliënten' zijn van onderwijs- en andere organisaties, dan moeten zij ook betrokken worden om een volwaardige CoP te kunnen op- en inrichten.
Maar er is meer nodig! Sprak ik over 'ouders' in meervoud, dan is dit super essentieel. Groepen ouders die participeren in CoP's worden een partij waar rekening mee moet worden gehouden. Als individuele ouder gaat het je moeilijk lukken om gelijkwaardige - horizontale - gesprekspartner te worden. Als groep, sterker nog: als initiatief nemende en uitnodigende groep worden professionals uit al die betrokken organisaties gevraagd in HUN CoP te participeren. De rollen omgekeerd aldus!
De Community of Practice kent uiteraard communicatie tussen de deelnemers. Die communicatie geschiedt het liefst in een meeting, life. Maar kan uitstekend ondersteund worden door elektronische platforms, zoals waarin we ons nu begeven. In een andere bijdrage wil ik ingaan op het borgen van de horizontale communicatie. We weten wat bijdraagt: de erkenning dat vele deskundigheden nodig zijn om complexe thuiszitsituaties te voorkomen of op te lossen. Dat die deskundigheden ook bij ouders aanwezig zijn, helemaal wanneer zij als groep participeren. En dat die deskundigheden te stapelen zijn, waardoor een hoogst haalbare oplossing uitgewerkt kan worden om in de praktijk te brengen. En tenslotte: dat er moet worden omgedacht van 'kan niet' naar 'mag wel' en naar 'ik ondersteun jou'.
De ACT!Community kent meerdere methodieken om de communicatie is dit soort van settings in goede banen te begeleiden: mediation, simulaties, spelvormen, socratische besluitvorming, chaotisch ontwikkelen (ja echt!). En niet te vergeten: de omgekeerde toets. Daarover lees je meer in ons komende magazine ACT!NOW. Wil je het eerste nummer lezen, klik dan ok deze link: https://joom.ag/Z9gW
——————
Afgekort met CoP is een Community of Practice eerst en vooral een community. Een community is een groep mensen die zich richten op een gezamenlijke passie of een dito probleem. Het woord 'practice' duidt aan dat het gaat om praktische problemen aan te pakken. De samenstelling van een CoP bestond aanvankelijk uit professionals van alle lagen binnen een organisatie. We zien steeds vaker dat professionals van verschillende organisaties samen gaan werken (ketenvorming). En de nieuwste trend is dat ook cliënten worden betrokken bij het oplossen van problemen of het nastreven van de gemeenschappelijke ambitie.
Waarom is een CoP nou interessant voor de problematiek van thuiszitters? Ten eerste zijn er heel veel praktische thuiszitproblemen te voorkomen of op te lossen. Dus dit 'past'. Ten tweede is de ketenvorming in Passend Onderwijsland zich sterk aan het ontwikkelen. Dus dit is ook 'passend'. Maar nu komt de clou: Als ouders met hun kinderen de 'cliënten' zijn van onderwijs- en andere organisaties, dan moeten zij ook betrokken worden om een volwaardige CoP te kunnen op- en inrichten.
Maar er is meer nodig! Sprak ik over 'ouders' in meervoud, dan is dit super essentieel. Groepen ouders die participeren in CoP's worden een partij waar rekening mee moet worden gehouden. Als individuele ouder gaat het je moeilijk lukken om gelijkwaardige - horizontale - gesprekspartner te worden. Als groep, sterker nog: als initiatief nemende en uitnodigende groep worden professionals uit al die betrokken organisaties gevraagd in HUN CoP te participeren. De rollen omgekeerd aldus!
De Community of Practice kent uiteraard communicatie tussen de deelnemers. Die communicatie geschiedt het liefst in een meeting, life. Maar kan uitstekend ondersteund worden door elektronische platforms, zoals waarin we ons nu begeven. In een andere bijdrage wil ik ingaan op het borgen van de horizontale communicatie. We weten wat bijdraagt: de erkenning dat vele deskundigheden nodig zijn om complexe thuiszitsituaties te voorkomen of op te lossen. Dat die deskundigheden ook bij ouders aanwezig zijn, helemaal wanneer zij als groep participeren. En dat die deskundigheden te stapelen zijn, waardoor een hoogst haalbare oplossing uitgewerkt kan worden om in de praktijk te brengen. En tenslotte: dat er moet worden omgedacht van 'kan niet' naar 'mag wel' en naar 'ik ondersteun jou'.
De ACT!Community kent meerdere methodieken om de communicatie is dit soort van settings in goede banen te begeleiden: mediation, simulaties, spelvormen, socratische besluitvorming, chaotisch ontwikkelen (ja echt!). En niet te vergeten: de omgekeerde toets. Daarover lees je meer in ons komende magazine ACT!NOW. Wil je het eerste nummer lezen, klik dan ok deze link: https://joom.ag/Z9gW